Pozytywne myślenie, a równowaga między optymizmem a realizmem,

Pozytywne myślenie nie oznacza ignorowania lub zaprzeczania przeszłym doświadczeniom. Ważne jest, aby zaakceptować swoją przeszłość i zrozumieć, jak wpłynęła ona na Twoją obecną sytuację. Jeśli czuję, że brak jednego z rodziców wywołuje określone emocje smutku, świadomie czasem z nim posiedzę, pobędę, porozmawiam i podziękuję za wszystko, co dla mnie zrobił.

Praca nad przeszłymi doświadczeniami wymaga przetwarzania emocji, a pozytywne myślenie może pomóc w kształtowaniu zdrowych perspektyw na te wydarzenia. 

Zastanowię się, czego dane emocje z przeszłych doświadczeń mnie nauczyły, pozwolę sobie wejść czasem głębiej, żeby ten uśmiech, który zobaczysz, był pełny.

Kluczowe jest znalezienie równowagi między optymizmem a realistycznym spojrzeniem na życie. Pozytywne myślenie nie oznacza unikania trudności, ale raczej konstruktywne radzenie sobie z nimi. Jeśli czasem masz gorszy dzień, to daj sobie moment na doświadczenie tego, jesteśmy ludźmi. Nie zawsze będziemy na 100% swojej miłości, wydajności, radości i wszystkiego, co pożądane i czego oczekujemy.

Techniki takie jak uwalniania emocji, medytacja, uważność czy terapia poznawczo-behawioralna mogą pomóc w kultywowaniu pozytywnego nastawienia, jednocześnie pozostając zakorzenionym w realiach życia.

Filozofia bycia pozytywnym nie jest jednoznaczna. Oznacza ona nie tylko utrzymywanie pozytywnego nastawienia, ale również akceptację i pracę nad trudnymi doświadczeniami, stawianie zdrowych granic oraz bycie asertywnym. Jest to proces, który wymaga czasu, cierpliwości i często wsparcia profesjonalnego terapeuty, aby znaleźć harmonię między optymizmem a realistycznym podejściem do życia.

Bierz życie za rogi, wsiadaj, ale wiedz, że gdzieś się możesz zatrzymać.

Możesz też popłakać, przytulić zranioną część siebie i nie udawać, że wszystko jest super! Jest tak, jak jest, ale to Ty decydujesz, co chcesz z tym zrobić.